بررسی تنوع گونه ای و رابطه آن با عوامل محیطی در مراتع اشتهارد

برای مدیریت اکوسیستم­های مرتعی اولین قدم، تعیین عوامل مؤثر بر پراکنش گونه ها و تنوع گونه ای است. در این تحقیق، رابطه بین تنوع گونه ای مراتع اشتهارد با عوامل محیطی (خاک و پستی و بلندی) بررسی شده است. در هر واحد (تیپ گیاهی)، نمونه برداری به روش تصادفی-سیستماتیک در طول 3 ترانسکت خطی 750 متری انجام شد. در طول هر ترانسکت 15 پلات با ابعادی که به روش حداقل سطح تعیین شد، به فاصله 50 متر قرار داده شد. در هر پلات تعداد پایه ها و درصد تاج پوشش گونه های گیاهی ثبت شد. همچنین در ابتدا و انتهای هر ترانسکت پروفیل حفر و از عمق های 20-0 و 80-20 سانتی متر نمونه خاک برداشت شد. بعد از جمع آوری اطلاعات، شاخص های تنوع، یکنواختی و غنای گونه ای تعیین شدند. برای تعیین مهمترین عوامل تأثیرگذار بر تغییرات تنوع گونه ای از تجزیه مؤلفه های اصلی استفاده شد. نتایج نشان داد شاخص های تنوع گونه ای سیمپسون، شانون وینر و شاخص های یکنواختی کامارگو، سیمپسون، نی اصلاح شده، شانون و سیمپسون در تیپ artemisia sieberi-salsola rigida بیشترین مقدار و در تیپ petropyrum oliveri کمترین مقدار را نسبت به تیپ های دیگر دارند. شاخص یکنواختی اسمیت و ویلسون در تیپ halocnemum strobilaceum بیشتر از سایر تیپ هاست. شاخص های غنای گونه ای مارگالف و منهینیک در تیپ artemisia sieberi-stipa barbata بیشترین مقدار و در تیپ p. oliveri کمترین مقدار غنا را به خود اختصاص دادند. همچنین مشخص شد که سنگریزه، بافت، آهک و هدایت الکتریکی خاک از بین عوامل مورد بررسی بیشترین تأثیر را بر تغییرات تنوع گونه ای دارند.